ابزار و وسایل جراحی

در پروسیجرهای جراحی متفاوت باید از ابزار و وسایل جراحی مختلفی استفاده کرد
شناخت وسایل جراحی و عملکرد آن
همچنین نحوه به کارگیری آنها کلید انجام جراحی آسان است
دسته بیستوری – تیغه های بیستوری
تیغه شماره 11: که به نام stab knife هم معروف است یک تیغه بلند مثلثی شکل است با یک وتر و نوک تیز
تیغه شماره 12: تیغه هلالی شکل با لبه تیز در قسمت داخلی هلال، که معمولاً برای بریدن سوچور استفاده می شود. همچنین در آرتریوتومی، جراحی های پاروتید و جراحی سنگ کلیه کاربرد دارد
تیغه شماره 15: با لبه برنده خمیده کوچک و محبوبترین تیغه بیستوری محسوب می شود. برای ایجاد برش های کوچک و دقیق ایده آل است.
تیغه شماره 10: معمولاً برای برش های کوچک در پوست و عضلات بکار می رود
تیغه شماره 20: یک ورژن بزرگ از تیغه شماره 10 با یک لبه برنده خمیده و لبه پشتی کند است و معمولاً در عملهای جراحی عمومی و ارتوپدی استفاده می شود
نحوه قرار دادن تیغه بر روی دسته بیستوری
برای اجتناب از بریدگی دست و انگشتان هرگز با دست خالی اقدام به این کار نکنید
برای اینکار از یک سوزن گیر استفاه کرده و با آن تیغه را روی دسته نصب کنید
برای بداشتن تیغه از روی دسته هم از سوزن گیر استفاده کنید
سوزن گیر را باید با تکنیک تریپاد یا پالمینگ به دست گرفت و سوزن بخیه را از 2/3 انتهایی نسبت به نوک سوزن گرفت
در ابزارهای حلقه ای باید از انگشت شست و انگشت حلقه برای گرفتن ابزار استفاده کرد
ابزار باید در وضعیت prone نگه داشته شود
سایز ابزار باید متناسب با بافت ناحیه عمل باشد
نیدل های گرد برای سوراخ کردن بافتهای پارانشیمال و واسکولار شکننده مثل کبد، طحال و کلیه استفاده می شود
نیدل های برنده معمولاً برای بخیه کردن زخمها و برش های سطحی استفاده می شود
نخهای بخیه قابل جذب برای همیشه در بدن بیمار باقی می ماند، نمنه های کات گوت، poliglecapron 25، کرومیک 0 برای بستن لایه فاشیا در جراحی های شکمی می باشند.
کرومیک دو صفر و سه صفر برای دوختن پوست زمانی که تحت کشش زیادی قرار دارد، همچنین دوختن لایه های عضلانی و ترمیم روده ها
کرومیک چهار صفر برای دوختن پوست
نخهای بخیه غیر قابل جذب باید بعد از مدتی کشیده شود و در داخل بافت باقی می ماند و جذب نمی شود، مانند نخ های سیلک و نایلون
سیلک 4-0 معمولاً برای پیوندهای عروقی مثل اندآرترکتومی کاروتید
قیچی آیریس معمولاً برای برش یا دیسکسیون ظریف
قیچی مایو برای برش فاشیای سفت و بریدن بخیه
قیچی متزبنام در دیسکسیون بافتهای ظریف مثل adhesiolysis
فورسپس دی باکی برای گرفتن ارگانهای عمقی
فورسپس بافتی دندانه دار برای گرفتن پوست و بافتهای عروقی
فورسپس بافتی بدون دندانه برای گرفتن ارگان های احشایی
فورسپس آدسون برای گرفتن بافت نرم و همچنین انجام بخیه پوست
فورسپس موسکیتو نوع سر کج برای هموستاز و گرفتن قسمت های خونریزی دهنده
فورسپس موسکیتو نوع مستقیم برای گرفتن بافتهای ظریف
فورسپس موسکیتو لبه های ظریف تری نسبت به فورسپس های Kelly دارند
فورسپس کلی نوع سر کج برای گرفتن بافت ها و مسدود کردن عروق بزرگ
فورسپس کلی نوع مستقیم
فورسپس ovum برای تخلیه لخته های خونی
فورسپس میکستر به همراه یک گلوله از گاز استریل برای دیسکسیون بلانت
فورسپس بابکوک برای گرفتن بافتهای احشایی یا تو خالی
فوسپس آلیس برای گرفتن بافت همبند
فورسپس داسکولار برای گرفتن شریانها و وریدها در هنگام ترمیم آنها
فورسپس اینتستینال کلمپ برای جلوگیری از له شدگی، جهت مسدود کردن لومن در لبه آنتی مزانتریک
فورسپس حوله گیر برای نگه داشتن حوله ها و شان ها در محل خود
رترکتور رنگ هوک عموماً برای عقب کشیدن بافت پوست در جراحی های پلاستیک
رترکتور سن یا سیتوس برای کنار کشیدن پوست سطحی
رترکتور آرمی ناوی برای عقب کشیدن پوست سطحی و بافتهای زیرجلدی و دیواره شکمی
رترکتور ریچاردسون برای عقب کشیدن بافتهای عضلانی
رترکتور دیور برای عقب کشیدن بافتهای عمیق جهت در معرض دید قرار دادن ارگان موردنظر
سرساکشن فرازیر برای جمع آوری مقادیر کم از مایعات تجمع یافته با یک سوراخ
ساکشن یانکور ساکشن عمومی با دو سوراخ
ساکشن پول ساکشن عمومی با سوراخهای متعدد
رسیور برای جمع آوری نمونه
بشر مدرج برای اندازه گیری و مخلوط کردن مواد
گالی پات برای جمع آوری نمونه
الکتروکوتر: تک قطبی – دارای دو حالت
حالت کات: اگر ولتاژ به اندازه کافی بالا باشد، حرارت تولید شده تا 400 درجه سانتی گراد می رسد
این دمای بالا باعث تبخیر و انهدام یک بخش کوچک از بافت نرم می شود و نتیجه ای شبیه یک برش ایجاد می کند
حالت کواگولاسیون: در این حالت ولتاژ کمتر از حالت کات است و جریان برق کمتری به دستگاه می رسد، بنابراین حرارت کمتری تولید می شود
بافت به طور طبیعی دست نخورده باقی می ماند اما سلول ها و عروق کوچک نابود شده اند و می تواند جهت بند آوردن خونریزی مویرگها و عروق کوچک بکار رود.